Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra siyasi, iktisadi bunalımlar yaşayan toplumlarda güçlenen siyasi bir sistemdir. Faşizme göre her şey devlet içindir. Birey devlet için vardır. Devlet, otoritesinin güçlü olabilmesi için tek parti iktidarını benimser. Muhalefet kabul edilmez. Sistemi ayakta tutabilmek için otoriteye bağlı özel bir polis gücü bulunur. Demokrasinin bütün temel ilkelerini reddeder. İnsanların eşitsizliğini bir olgu olarak kabul eder. Amacını gerçekleştirmek için şiddet kullanmaktan kaçınmaz. Devletle ulus özdeştir. Faşizmin önderlerinden Mussolini’nin ifadesiyle ‘devletin dışında hiçbir varlık yoktur, herşey devlet içindir.’
Kaynakça: Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Ders Notları, Umuttepe Yayınları, Umuttepe Yayın No:16, Tarih Dizisi:1, Kocaeli, 2010, ss.20