Hayat ne garip...
Ufacık bir imge,ses,görüntü,
İnsanı alıp nasıl da uzaklara,anılara götürüyor.
Mesala bir çocık oyun oynarken,
Çuf çuf der, Ve ben
Eskiden yaptığım tren yolculuklarına giderim .
Afyon ,İstanbul,İstanbul,Afyon arası
En az oniki saat süren
Haydarpaşa'da başlayan, yada son bulan yolculuklara
Şimdi artık o Haydarpaşa yok
Ve trende yolculuk yolculuk yapan o çocukta yok
Hayat tüm acımasızlığını gösterdi bize
Önce Haydarpaşa vazgeçti ,
Milyonlarca insana hikayeye beşiklik yapmaktan,
Her yüz ,bir öykü,binlerce acı pes etti Haydarpaşa
Bana gelince pes etmedim sadce büyüdüm,
Hayattan ögrendiklerim ve gördüklerim yıprattı beni.
Annemin gözlerinde ayrılırken gördüğüm hüzün
Yada kavuşmanın verdiği mutluluktan başka birşey kalmadı
Yetmedi hayellerim,
O çocuk kalbi içimde barındırmaya.
Şimdi baktığım her aynada ,
Acılarımın olgunlaştırdığı bir yüz görünür bana .