BİN ADIM
Çorak toprak,
Veya çölde suyu bekleyen kum tanesi.
Hazan mevsimi misali,
Birer birer dağılıyor umutlarım.
Hadi durma gel sevgili,
Sen ben bir, ben sana bin adım.
Firari bir mahkum gibi,
Tedirgin ve bir o kadar kırılgan.
Durduk yere ağlayan çocuklar gibi,
Ve hep yamalı hayellerim.
Hadi durma gel,
Sen bana bir, ben sana bin adım.
Yazan: Mehmet Pir Karak