Köken Bakımından Diller

Köken bakımından yapılan sınıflandırmada, bilinmeyen devirlerde aynı dile bağlanan bir köken akrabalığı söz konusudur.

29.11.2015 18:02:42
358
OKUNMA
Şükrü Turan Ergün
Aydın / Aydın
Dumlupınar Üniversitesi

Köken bakımından yapılan sınıflandırmada, bilinmeyen devirlerde aynı dile bağlanan bir köken akrabalığı söz konusudur. Köken akrabalığı ses yapısı (fonologie), şekil yapısı (morphologie), cümle yapısı (syntax) ve köken bilgisi (etimologie) bakımlarından birbirine olan yakınlıkları sonunda beliren bağlılıklardır. Bu akrabalıkta sözcük hazinesindeki benzerlikler de önemlidir. Aynı kökenden gelen diller, belirli dil ailelerini oluşturmuşlardır. Hint-Avrupa, Hami-Sami, Fin Ugor, Ural/Altay, Çin-Tibet ve Bantu dil aileleri aynı kökenden gelen dil topluluklarıdır.

 

Geniş dil ailelerdi de kendi içlerinde yeniden kollara ayrılmışlardır. Hint-Avrupa ailesinin Hint-İran, Baltık-İslav, Germen-İtalik, Kelt, Yunan-Arnavut dalları gibi. Her kolun birtakım alt kollara ayrıldığı da görülür. İtalik kolundan Fransızca, İtalyanca, İspanyolca, Portekizce, Rumencenin yer alması gibi.

 

Dil ailesi terimi ile köken akrabalığı ortaya çıkmaktadır; ancak, bu bağ akraba dilleri konuşan ulusların aynı soydan geldikleri anlamını taşımaz. Aynı soydan gelen ve dilleri akraba olan diller olduğu gibi, aynı soydan gelmedikleri halde aralarında kültür ilişkisi ile birbirine bağlı olan diller de vardır. Hint-Avrupa dil ailesi içinde yer alan diller arasında soy bağı olmadığı halde, birçok ulus tarafından konuşulmaktadır. Bu diller, yalnızca ortak bir ana dile dayanan, birbirinden türemiş; fakat zaman içinde değişip başkalaşmış olan dillerdir. Fransız ve Roman dillerinin Latinceden türemiş olmaları gibi.

 

Kaynakça: Türk Dili, Kocaeli Üniversitesi Yayınları No:79, Kocaeli, 2006, ss.30-31

İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER İÇERİKLER


YORUMLAR