Sessizce girer umutlar pencerenden içeri,
Rüzgar perdelerini havalandırmamıştır henüz odanın,
Güneş sıcak bir öpücük kondurur yanağına,
Ve kulağına sessizce fısıldar,
Haydi kalk, her şey daha güzel olacak.
Hep bugünü beklemiş sanki bütün sevinçler,
Dünyayı sırtlayıp götüreceğim sanırsın dilediği yere kadar,
Apartman çatılarını deniz belleyen martıların sesiyle,
Sonsuz bir maviliğe kanat çırpar yüreğin.
Bir kez daha anlarsın,
Her şey daha güzel olacak.
Evet, her şey daha güzel olacak,
Güneş parladığı, insan umut ettiği sürece…