UMUDA KUŞBAKIŞI
Bir güvercin,
Yüzyıllarca uçmuş da,
Çakıl taşlarında sıçrayarak yürüyor,
Şimdi,
kıyıda
tam karşımda
sakıngan…
Durup bana bakıyor,
ya da öyle sanıyorum.
Yanılmıyorum.
Güneş içime doluyor,
Güneşleniyor.
Güneşleniyorum,
İletişimsizlik ağında irileşirken gözbebeklerimiz,
Gözlerimizi bağlamış ışık demeti.
Sürmüyor,
Çözülüyor,
Sönüyor.
Donuk bakışlarda yakalanan ortak yan,
Uçmak,
Hayır.
Yüzmek,
Hayır.
Eğilimlerimizle biz,
Yürümek,
Yürümek…
O da sonlanacak derken,
Dizlerimde derinleşiyor deniz.
Daha da,
Daha da yüzerken,
Kulaç kulaç kanatlanıyorum,
ardınca
düşleyerek…
Konacak yer arıyorum,
Bir maviden bir maviye,
Tufan sonrası dallara,
Islak ıslak yetişiyorum.
Kanat renkli bulutta ona.
Söyleşerek uçuyoruz.
Kuşbakışı koylardan,
Taa umuda…
Yazan: Seçkin GÜNDÜZ