İnsan, yaratılışı gereği bazen kusurlu davranışlarda bulunabilir, hatalar yapabilir. Bu normaldir. Fakat kişi hatasını fark ettikten sonra bu olumsuz durumu ortadan kaldırmak için en kısa zamanda özür dilemiyorsa, bu durumda birincisinden daha büyük bir yanlışı yapmış olur. Özür dilemeyi gerektirecek sözlerden ve davranışlardan kaçınmak gerekir ancak dalgınlık, dikkatsizlik… gibi çeşitli sebeplerle özür dilemek gerekirse zaman geçirmeden, samimi bir üslupla özür dilenmelidir. Özür dilemenin korkaklığın, pısırıklığın, sünepeliğin bir ifade değil, insan olmanın bir gereği olduğu unutulmamalıdır. Zira özür dileyen kişi yaptığı hatayı fark etmiş, bunun yanlışlığına inanmış ve bunu bir daha yapmayacağını karşı tarafa içtenlikle beyan ederel insanlığın gereğini yerine getirmiştir. Kendisinden samimiyetle özür dilenen kişi de affetmesini bilmelidir.
Hiç gerek olmadığı halde söze özür dileyerek başlamak da uygun değildir.
Kaynakça: Uygulamalı Türk Dili ve Kompozisyon Bilgileri, Soflonline, Konya, 2009, ss.302