İttihat ve Terakki Partisi Dönemi
Meşrutiyet 1908’den 30 Ekim 1918’de imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşması’na kadar sürdü.
Meşrutiyet 1908’den 30 Ekim 1918’de imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşması’na kadar sürdü. Bu dönemde İttihat Terakki dönemi de denilmektedir. Yönetim üzerindeki baskılarını her geçen gün artıran İttihatçılar, 1913’te Bab-ı Ali Bakını’ndan sonra yönetimi tamamen ele geçirdiler. 1914-1918 yılları arasında Enver, Talat ve Cemal Paşa gibi, İttihat ve Terakki Partisinin önde gelen üç ismi yönetime bütünüyle egemen oldu.
İttihat ve Terakki Partisi, 1908’den sonra siyasi bir parti olarak hayatını sürdürdü. İttihat ve Terakki Partisi, zaman zaman değişik ideolojilerle ve kişiliklerle karşımıza çıkmakta, fakat bütün bu ideolojilerin arkasında Osmanlı Devletini kurtarma düşüncesi yatmaktaydı. İttihatçılar, başta ekonomi olmak üzere, ulusal politikalar geliştirmeye çalıştı. Yönetimde, eğitimde ve hukukta yeni düzenlemeleri uygulamaya koydular.
İttihatçılar II. Meşrutiyet döneminde ekonomide, eğitimde, toplumsal alanda, yönetimde bazı reform girişimlerinde bulundular. İttihat ve Terakki döneminde yapılan bu reformlar Türk aydınlanma sürecine önemli bir katkı sağladı.
Kaynakça: Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Ders Notları, Umuttepe Yayınları, Umuttepe Yayın No:16, Tarih Dizisi:1, Kocaeli, 2010, ss.47
