Ortaçağ’da Avrupa’da büyük toprak sahiplerinin ve serf denilen toprağa bağlı köylülerin oluşturduğu siyasi ve iktisadi sistemdir. Feodalite, Roma İmparatorluğu’nun çöküşüyle ortaya çıkan iktisadi kargaşa dönemiyle başladı. Bu kargaşa siyasi olarak derebeyliği oluşturdu. Merkezi devletlerin yerini derebeylerin yönettiği küçük küçük birçok devletçikler almaya başladı. Krallara özgü olan egemenlik yetkileri derebeyler arasında paylaşıldı. Derebeyleri egemenlikleri altındaki köylülerden koruma karşılığında vergi ve hizmet alırlardı. Feodalite siyasi ve iktisadi gücün temel kaynağı topraktı. Eşitsizlik temeline dayalı sınıflı bir toplum yapı (soylular, rahipler, şehirliler, köylüler ve köleler-serfler) vardı. Bu sistemde yönetici konumunda olan soylular kadar etkili bir başka güç de ruhban sınıfıdır.
Kaynakça: Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Ders Notları, Umuttepe Yayınları, Umuttepe Yayın No:16, Tarih Dizisi:1, Kocaeli, 2010, ss.18