Monarşi
Egemenliğin bir tek kişiye ait olduğu yönetim biçimidir.
Egemenliğin bir tek kişiye ait olduğu yönetim biçimidir. Egemenlik geleneklerin öngördüğü kan bağı esasına göre sürer. İktidar babadan oğula geçer. Ancak ülkelerin geleneklerine göre değişikliklerde gösterebilir. Tek egemen olan hükümdar yasama, yürütme ve yargı gücünü elinde bulundurur. Bu güçleri kurduğu çeşitli kurumlarla gerçekleştirir. Hükümdar yetkilerini ülkenin tamamında başka biriyle paylaşmıyor ve egemenliğinin kaynağı olarak tanrısal güce dayanıyorsa bu tür monarşilere ‘mutlakiyet’ veya ‘mutlak monarşi’ denir. İktidarın kan bağına dayalı sürmesi, yeteneksiz yöneticilerin işbaşına gelmesine neden olması monarşinin açmazlarından biridir. Fransız Hükümdarı 14. Louis’nin ‘Devlet benim’ sözünde olduğu gibi, tek kişinin tam egemenliğini ifade eder. Eğer hükümdar yetkilerini seçilmişlerle, örneğin parlamentoyla paylaşıyorsa, yasama yetkisini bu kuruma devretmişse bu tür monarşilere ‘meşrutiyet’ veya ‘meşruti monarşi’ denir. Bu tür monarşilerde İngiltere örneğinde olduğu gibi demokrasi yerleşik hale gelebilir.
Kaynakça: Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Ders Notları, Umuttepe Yayınları, Umuttepe Yayın No:16, Tarih Dizisi:1, Kocaeli, 2010, ss.17-18
