İş hukukunun iki önemli kişisinden birini oluşturan işveren, 4857 sayılı İş Kanununda ‘işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiye yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlar’ olarak tanımlanmıştır. Buna göre, yalnızca gerçek kişiler değil, işçi çalıştıran tüzel kişiler (şirket, dernek, sendika, vakıf) veya tüzel kişiliği olmayan kurum (bakanlık) ve kuruluş (adi şirket) de işveren sayılmaktadır. İşverenlik sıfatı açısından özel ya da kamu kesimi arasında bir farklılık yoktur. İşverenlik sıfatı için belirleyici unsur, işçi çalıştırmadır.
Kaynakça: Hüseyin Akyıldız, Adem Korkmaz, İş ve Sosyal Sigortalar Hukuku, Alter Yayıncılık, Ankara, 2010, ss.15